Midden Oosten

Gegevens: Geschreven door Jeroen

Midden Oosten

Deze Midden-Oosten reis, die voor het laatst werd uitgevoerd in het najaar van 2010 (net voor het uitbreken van de Arabische Lente), voerde ons door totaal verschillende gebieden en culturen. De bakermat van het Christendom en het hart van de Moslimwereld bijvoorbeeld maar ook restanten van Turkse en Romeinse overheersing. We bezochten gebieden en naties die vaak in het nieuws zijn vanwege onderlinge conflicten zoals Turkije en Armenië, wat ook dwong de terugweg via Georgië te maken wegens het nog steeds gesloten zijn van de grens. Met speciale toestemming bezochten we Nagorno Karabach, de "Armeense" exclave in Azerbeidzjaan. Als laatste natuurlijk de Palestijnse gebieden, gaan we wel of niet, we besloten op het laatste moment van wel.

Landschappelijk en klimatologisch kom je op deze reis veel tegen, koude op grote hoogte en hitte in de diverse woestijnen. Bossen in Georgië, kale rotslandschappen in Syrië en Jordanië. De verschillende miljoenensteden als Istanbul, Ankara, Tbilisi, Jerevan, Damascus en Amman maken het verhaal compleet.

Momenteel heeft het actualiseren van deze reis uiteraard geen zin, voor de momenteel bereisbare onderdelen er van heb ik een opzetje gemaakt voor Israël, Jordanië en Egypte. Daarbij moet dan nog gekeken worden naar welke grens naar Egypte open staat voor voertuigen want met de onrust in de Sinai is dat nu (2017/2018) een nieuw wezenlijk probleem.

Voor deze reis regelde we de volgende documenten:

*Internationaal rijbewijs (ANWB) voor alle landen.

*Carnet de passage (ADAC) (alleen noodzakelijk voor Egypte, handig voor Syrie en Jordanie)

*Visa alle aan de grens te regelen

*Verzekering voor de camper (Alessie) voor Armenie, Georgie en Egypte

Een samenvatting (uit verslag van een deelnemer) per bezocht land:

Onze reisroute verliep via oosteuropa (Polen, Tsjechie, Slowakije, Hongarije, Roemenie en Bulgarije geheel overland naar het eerste echt te bezoeken land; Turkije. Als bijzonderheid misschien nog vermeldenswaard dat we ditmaal in het noordoosten van Bulgarije de Donau zijn overgestoken per pont en niet zoals meer gebruikelijk bij de drukke overgang Ruse, ten zuiden van Boekarest.

Turkije:

Tijdens deze reis bezochten we slechts niet toerischtische delen van Turkije, te weten het noorden en het uiterste oosten. Landschappelijk is het oosten veel aantrekkelijker dan het noorden dat van mij het predikaat saai zou verdienen. De wegen zijn overal ok of worden over grote afstand onder handen genomen. Wat opvalt is dat overal in Turkije gebouwd en geconstrueerd wordt, op zich te prijzen maar het maakt het beeld ook wel onrustig. Een dag zonder betonfabrieken, bouwstof, graafmachines en walsen is ook wel even prettig. Brandstof is er duur en de zgn KGS pas om de tol van snelwegen te betalen is een overbodig ding, wij hebben hem niet gebruikt, zijn de Bosporus overgestoken per pont en de snelweg tussen Istanbul en Ankara hebben we vermeden. De meeste andere doorgaande wegen zijn uitermate breed en zeer rustig. Bewegwijzering is redelijk tot goed, ook naar de bezienswaardigheden. Campings zijn er een paar aan de zwarte zeekust, meestal stonden we “wild” wat overal in Turkije prima gaat, zowel in de natuur als in steden/dorpen. De dagelijkse boodschappen zullen nooit een probleem opleveren. Het aantal bezienswaardigheden in het noorden valt wat tegen, duidelijk minder dan het toeristische zuiden. Een lans zou ik willen breken voor de Koerdische regio in het zuidoosten. Ondanks de aanwezigheid van veel Tukse legereenheden maakt deze streek toch een zeer ontspannen en gastvrije indruk.

Georgië:

Een land dat ondanks de recente oorlog en spanningen een snelle ontwikkeling doormaakt. Als Nederlander was toen je duidelijk in het voordeel, iedereen is vol van de Georgische first lady Sandra Roeloffs. Echte campings zijn er vrijwel niet, de wegen worden in snel tempo aangepakt, toch kom je soms op langere slechte stukken die veel tijd nemen. Het verkeer is redelijk intensief door het beperkte aantal goede doorgaande wegen. Vrij staan is goed mogelijk, je wordt overal hartelijk ontvangen. Bewegwijzering met name naar bezienswaardigheden is een probleem, hiervoor moet van te voren goede info ingewonnen worden, ook beschikbare reisgidsen als Lonely Planet en dergelijke voldoen hierin slecht. Landschappelijk is Georgie zeer gevarieerd net als de bezienswaardigheden. Om naar Georgie te reizen zijn geen speciale documenten nodig, een wazige situatie is ontstaan mbt de verzekering van de auto/camper. De verplichte aan de grens af te sluiten verzekering bestaat niet meer en het land staat ook niet op de groene kaart, beter dus in Nederland een verzekering regelen die Georgie en/of Armenie (zelfde situatie) dekt.

Armenië:

De wegen in Armenië zijn grotendeels slecht, de bewegwijzering is er matig. Brandstof prijs ligt net als in Georgie zo’n 20 a 30 % onder de westeuropese prijzen. Landschappelijk is het een zeer aantrekkelijk en gevarieerd land, de bezienswaardigheden zijn echter toch grotendeels beperkt tot kerken en kloosters. Armeense wijnen vallen tegen, de cognag is echter geweldig (Ararat). Campings heeft het land niet maar overnachten op parkeerplaatsen bij kloosters is een prima alternatief. De beschikbare reisgidsen schieten net als in Georgie duidelijk te kort in accuraatheid, zelfs de recent uitgebrachte Dominicus staat vol met achterhaalde of foutieve info. Armeniërs zijn gastvrij maar halen het toch niet bij de Koerden of Georgiers, bovendien zijn ze nog steeds erg bezig met hun slachtofferrol. Het gehele land maakt een wat verkommerde indruk en lijkt echte politieke richting te missen waardoor het ontbreekt aan buitenlandse investeringen. 2/3 van de inkomsten is afkomstig van in het buitenland wonende diaspora, geen prettig vooruitzicht voor de nabije toekomst.

Nagorno Karabagh:

Wie even aan deze niet erkende republiek wil snuffelen moet zich wel realiseren dat geen enkele verzekering hier geldt en dat er ook geen diplomatie aanwezig is. Mocht u dus daar iets overkomen dan bent u echt op uzelf aangewezen. Toch maakt een bezoek aan deze staat veel duidelijk over de politieke situatie in de regio, ook met betrekking tot Armenie, Azerbeidzjaan en Turkije.

Syrië (uiteraard niet langer actueel):

Een groot maar landschappelijk grotendeels saai land. De wegen en bewegwijzering (Engels) zijn er over het algemeen prima, het verkeer in de steden, waar nogal eens over geschreven wordt, valt best mee. Het lijkt allemaal kriskras door elkaar te vliegen maar als je er een dagje tussen zit dan zie je dat iedereen toch ontzettend rekening houdt met elkaar, wat zelfs het rijden in grote steden best te doen maakt. Het land heeft vele schitterende bezienswaardigheden en zowaar een redelijk aantal campings. De brandstof is er goedkoop, daarentegen betaal je 100 dollar per week aan dieeseltax. Normaliter haal je dat er makkelijk uit met een literprijs van rond de 35 cent. Tijdens onze reis was diesel vrijwel overal verkrijgbaar, dat wil nog wel eens anders zijn. Nederlanders hoeven voor een bezoek aan Syrie niet te beschikken over speciale documenten, zorg er voor dat u geen sporen draagt van een eerder bezoek aan Israel, dat zal toegang tot Syrië absoluut blokkeren. Waar het land zich voor moet schamen is de grote hoeveelheid zwerfvuil en het absolute gebrek aan initiatief hier iets aan te gaan doen. Aan de grens zijn heel wat zaken te regelen, visum, verzekering, tijdelijke invoer auto etc. Dat lijkt een heel gedoe maar iedereen werkt flink door en alles wordt vlot geregeld.

Jordanië:

De positieve verrassing van de reis, geweldige landschappen worden afgewisseld door prachtige bezienswaardigheden. De door het koningshuis ingezette politiek van verzoening met alle omliggende landen werpt duidelijk zijn vruchten af en het land is duidelijk op weg een stuk welvarender te worden dan zijn noordelijke buurman Syrie. We zien hier het begin van vuilophaal diensten en dat maakt net als de meestal wel totaal afgebouwde en afgewerkte huizen direct een andere indruk. De gastvrijheid is ongekend en staan kan je eigenlijk overal. De wegen zijn er prima, net als de bewegwijzering (Engels), ook naar de bezienswaardigheden. Zowel Syrie als Jordanie zijn behoorlijk toeristisch en dat kan je ook goed merken aan het groot aantal verschillende beschikbare reisgidsen, die zeer actueel zijn. De dagelijkse boodschappen zullen net als in Syrie bij elkaar gesprokkeld moeten worden uit diverse klein winkeltjes en markten. Ook voor Jordanie zijn van te voren geen speciale documenten nodig.

Israël:

Een gecompliceerd land met een bijna westeuropese infrastructuur en prijzen. Alles wat we hier in de supermarkt kunnen vinden is in Israel ook te koop. De wegen zijn prima, de bewegwijzering bijna overcompleet (Engels) en de brandstof duur, 20 % duurder dan bij ons. Landschappelijk zijn de Westbank, de Golan maar vooral de Negev prachtig, het westelijke laagland heeft weinig te bieden. Het aantal bezienwaardigheden kent geen grenzen en er is een prima regeling voor het bezoeken van de talloze nationale parken. Overnachten buiten de campings kan tot wegsturen leiden zonder dat een alternatief geboden wordt. Men is vooral heel erg bang voor de eigen veiligheid en dat is overal voelbaar in de houding van met name geuniformeerden, te beginnen bij de binnenkomst aan de grens. Ik ben blij dat we het gedaan hebben maar het komt nou niet direct op het lijstje van landen waar je even relaxed met je camper gaat rondtouren. Voor Israel zijn geen speciale documenten of verzekeringen nodig.

Egypte:

We waren er te kort om een totaalbeeld te vormen, wat echter duidelijk is dat waar de bevolking woont, in de Nijldelta en langs de Nijl, het ronduit ongelooflijk smerig is. De Sinai woestijn is prachtig net als de witte en zwarte woestijn. De wegen zijn ok, de bewegwijzering naar bezienswaardigheden is een drama, de doorgaande wegen beschikken wel over goede bewegwijzering (Engels). Voor Egypte heeft men een carnet de passage nodig, de rest is aan de grens te regelen, waaronder het Egyptische kenteken.

De grove tijdsindeling die we toen van te voren maakten is onderweg op details na niet veranderd:

Datum	Land	Duur	Eindpunt

15/08 tot 22/08	Start heenreis	1 week	Bulgarije(ontmoeting) Istanbul
22/08 tot 07/09	Noord Turkije	Ruim 2 weken	Istanbul Zwarte zee route Grens Turkije/Georgië
07/09 tot 30/09	Georgie en Armenië	Ruim 3 weken	Georgië Armenië Grens Georgië/Turkije
30/09 tot 09/10	Oost en zuid Turkije	+/- 10 dagen	Grens Turkije/Syrië Afscheid van deelnemers die terugreizen via Zuid Turkije
09/10 tot 09/11	Syrië en Jordanië	1 maand	Grens Jordanië/Israel en of Egypte
09/11 tot 29/11	Israel en de Palestijnse gebieden Egypte	3 weken	Afvaart naar Noord Italië vanuit Alexandrië in Egypte.